MAKROKOSMOS PODNIEBNY TANIEC to naprawdę niezwykły, dokumentalny film przyrodniczy; bez dialogu, oparty wyłącznie na pięknie natury i porywającym ptasim locie.
Ponad 40 mieszkańców ze swoimi bliskimi obejrzało go w kameralnych warunkach, w zarezerwowanej sali kina PIONIER ( z 1907r.),,doznając niesamowitych wrażeń, przy dźwiękach wspaniałej, nastrojowej muzyki. Film był realizowany przez ponad 3 lata na kilku kontynentach, przy udziale ekipy składającej się z ponad 400 osób (operatorów filmowych, ornitologów, pilotów). Wszyscy ci niezwykli ludzie mieszkali, spali, pływali, biegali ze swoimi ptakami. Dzięki wielkiej pasji i poświęceniu zdołali przyzwyczaić ptaki do ludzi i maszyn. Aby osiągnąć jak najlepszy efekt ubierali się na żółto a do przywoływania ptaków używali trąbek. Do wykonania zdjęć w powietrzu użyto balonów, motolotni, awionetek.

          Realizatorzy filmu oprócz olbrzymich odległości jakie należało pokonać,  musieli walczyć z trudnościami klimatycznymi (wiatrem, deszczem, śniegiem, mrozem) oraz pokonywać opór wielu urzędników czy ludności tubylczej. Ekipa pokonywała też wiele przeszkód technicznych. Dla przykładu: aby sfilmować papugi u źródeł Amazonki budowano czterdziestometrowe  drewniane wieże

 W filmie pokazano wędrówki około 30 gatunków ptaków, takich jak: bociana białego, gęsi gęgawy, żurawia krzykliwego, bernikli kanadyjskiej i bernikli białolicej, pelikana różowego, albatrosa, wydrzyka wielkiego, głuptaka.

Niezwykłość filmu polega przede wszystkim na sposobie filmowania podróży ptaków. Umożliwia on obserwowanie świata jak gdyby ich oczami dzięki kamerom przemieszczającym się razem z ptakami. Podczas kręcenia filmu wykorzystano w znacznej części ptaki oswojone. Zadbano o to aby od momentu wyklucia ptaki przebywały stale w pobliżu swoich opiekunów i dzięki temu wdrukowały sobie ich obraz. Możemy obserwować jak wiele trudu kosztuje ptasia wędrówka. Film pokazuje nam nie tylko naturalne przeszkody terenowe (góry, pustynie), ciężkie warunki klimatyczne (burze śnieżne) jakie muszą pokonywać ptaki. Możemy zobaczyć również jakie niebezpieczeństwa na drodze ich podróży stworzył człowiek w postaci dymów z kominów fabrycznych, zanieczyszczeń wód powierzchniowych czy wszechobecnych śmieci i odstrzałów. Po obejrzeniu filmu na pewno będziemy innym okiem spoglądać na przelatujące nad naszymi głowami klucze gęsi czy żurawi.

Widzowie byli oczarowani filmem, klaszcząc po jego zakończeniu, a jedna z mieszkanek przysłała mi sms, w którym napisała tak: ”Jestem pod wrażeniem filmu – był piękny. Dziękuję za dobry pomysł. Jestem szlachetniejsza. Maria W.”

Przed projekcją wyróżniłam p. Mariannę M. za uczestnictwo we wszystkich dotychczasowych spotkaniach organizowanych dla mieszkańców. Niektórzy biorą udział tylko w zabawach.

Relacja: Jolanta Adamczyk, przewodnicząca Komisji ds. Kult.-Oświat. I Środowiska Rady Os.